Over ons

Al zo ruim 50 jaar heeft de familie een Bloembollenkwekerij op het prachtige eiland Texel. Mijn vader, gepassioneerd bloembollenkweker, heeft zijn leven lang met volle overgave een mooie bloembollenkwekerij op- en uitgebouwd. Het zal dan ook niet verbazen dat ik door de passie van mijn vader en moeder en de gedachte aan het werken in de natuur en met bloembollen niet lang hoefde na te denken wat te gaan doen na mijn Havo. Derhalve met alle plezier, na wat omzwervingen door het Bollenvak, in het bloembollenbedrijf van mijn ouders gestapt en vele jaren(30) lang met veel plezier in de hyacinten gewerkt, waar we ons in de loop van de tijd in hebben gespecialiseerd.

Hoewel geen dag met tegenzin naar mijn werk gegaan werd het wel steeds moeilijker een goede boterham te verdienen met de teelt van bloembollen in het algemeen en hyacinten in het bijzonder. Toenemende kosten en dalende prijzen door de toenemende concurrentie van bloemen vanuit de gehele wereld maakten het steeds lastiger het hoofd boven te kunnen houden.

Het zal ergens in het voorjaar van 2008 zijn geweest dat 2 Irakese seizoenkrachten, zij waren gestationeerd in een asielzoekers centrum op het eiland en al enige jaren als trouwe en loyale seizoenkrachten bij me aan het werk, bij me kwamen met de vraag of we geen bloembollen naar Irak zouden kunnen sturen. Omdat de prijzen voor de hyacinten op dat moment heel matig waren zag ik daar wel brood in en vroeg hen hoeveel vrachtwagens er verstuurd zouden moeten worden. Nee, geen bloembollen je moet er eerst zelf naar toe.

Ik had inmiddels in de loop der jaren van mijn Irakese vrienden al heel wat informatie van dat land vergaard maar was nog immer in de veronderstelling dat het daar nog oorlogsgebied betrof,en was sceptisch in mijn antwoord.Dat ga ik eerst met het thuisfront overleggen alvorens een toezegging te doen.Na uitvoerig te hebben overlegd en informatie te hebben ingewonnen bij de daarvoor aangewezen instanties zag ik de uitdaging en de kansen ervan.Mijn Irakese vrienden verzekerden me dat er geen enkel gevaar zou zijn en dat ik op uitnodiging van de familie zou worden onder gebracht in een luxueus hotel.

Na me terdege te hebben voorbereid en ingelezen in de situatie in het land ben ik in Oktober 2008 vanuit Dusseldorf naar Noord Irak gevlogen samen met mijn Irakeese vriend.Hoewel ik natuurlijk een beetje sceptisch was ben ik daar ongelofelijk gastvrij ontvangen en onder gebracht in een luxueus hotel.Daar we s’nachts vlogen kon ik natuurlijk niet wachten tot het licht zou worden en ik voor het eerst in mijn leven de contouren van Irak zou kunnen zien,een voor mij absoluut onbekende wereld.

De eerste blik vanaf mijn balkon op mijn hotelkamer zal ik nimmer vergeten ,een prachtig uitzicht op een heuvelachtig ,zonovergoten landschap,in een woord verbazingwekkend mooi. In de week daarop volgend heb ik ontzettend vriendelijke mensen ontmoet en kennis mogen nemen van de cultuur van het land, heerlijk eten, enorme gastvrijheid, vriendelijke mensen en een land volop in ontwikkeling. De neef van mijn vriend was een bekende zakenman aldaar en wilde er een Bloemen en Planten kwekerij opzetten met producten uit Europa en Nederland. Dat is uiteindelijk ook werkelijk gebeurd.

Maar op een zeker moment heeft hij me gevraagd op een avond eens mee te gaan naar een geheel ander project waar hij zich mee bezig hield. Een snelweg, 8 baans, vanuit het midden verlicht met op ieder baanvak en uithangende lamp, gevoed door accu’s welke op hun beurt overdag werden gevoed met energie uit de zon d.m.v zonnepanelen, volledig autonoom. Al rijdend over de snelweg werd me het probleem snel duidelijk, hier en daar brandde een lamp volledig maar in veel gevallen branden de lampen maar gedeeltelijk en soms in het geheel niet. Hij vertelde dat hij dit in Europa had gekocht maar dat het bedrijf dat het geleverd had niet terug wilde komen om het te repareren dan wel aan te passen, slechts tegen een behoorlijke vergoeding waren ze bereid terug te komen.

Hier had mijn zakenrelatie weinig trek in. Hij had al enkele miljoenen dollars betaald voor dit project en het was uitgesloten dat hij nog meer geld ging betalen om het voor goed gekochte systeem, dat nog maar gedeeltelijk in gebruik was genomen, nog voor het in gebruik zou worden genomen zou moeten laten repareren. In plaats daarvan vroeg hij mij of ik niet in Nederland of Europa wilde kijken of ik een bedrijf zou kunnen vinden die het systeem zouden kunnen aanpassen.

Daar ik in Europa nog nooit een dergelijk systeem in de praktijk had gezien, en de techniek ervan me enorm aansprak, ben ik nieuwsgierig op zoek gegaan naar een bedrijf dat dit zou kunnen leveren en na een behoorlijke zoektocht zon bedrijf gevonden.
Ik was onder de indruk geraakt door de techniek dat met behulp van de ZON overdag, s’nachts licht kon worden gemaakt, wat een prachtig staaltje techniek zo in praktijk toepasbaar. De ondernemer in mij zag ineens het licht en een Duurzaam Ondernemer was geboren.